Fragment #80 - Max Kesteloot
Al meer dan 10 jaar legt Max Kesteloot zijn observaties vast op foto. Tijdens wandelingen of reizen gaat zijn aandacht vooral uit naar de hem omringende stedelijke context met vaak schijnbaar banale architecturale elementen. Zijn beelden zijn verstoken van mensen en verwijzen slechts indirect naar mogelijke aanwezigheid of actie.
Het werk van Max lijkt te gaan over hoe we onze omgeving in ons opnemen. Over onze blik, onze zintuigen die haar constante aanwezigheid en invloed construeren tot een sfeer die gepaard gaat met suggesties en anticipaties, resulterend in gefragmenteerde indrukken en associatieve herinneringen. Ondanks het afstandelijke karakter dat hierboven werd vermeld, impliceert Max' benadering van dit thema in feite een 'één op één', zeer persoonlijk verhaal. Want in wezen bestaat het aan de toeschouwer gepresenteerde werk uit beelden die uitsluitend zijn omgeving op een bepaalde plaats en tijd documenteren, opnieuw samengesteld en letterlijk herkaderd tot laatste fragmenten. De blik van de kunstenaar als plaatsvervanger van het waarnemende individu is onmiddellijk, impliciet en dus afwezig in het uiteindelijke beeld. Max presenteert ons verhalen zonder verhaal, en richt onze aandacht op de contextuele details en innerlijke processen die ze construeren.